|
|
|
|
|
|
Kara Savaşları
|
|
|
|
«
|
|
|
|
| |
|
• Kuzey Cephesi
| |
|
Paylas
|
Burada dikkat edilmesi ve gerçek değerinin iyice anlaşılması için görülmesi gereken bir nokta vardır. 19 ncu Tümenin diğer birlikleriyle 57 nci Piyade Alayı iki gece ve gündüz durmadan taarruz etmişler ve çok ağır zayiat vermişlerdi. Daima ateş altında, uykusuz ve çok yorgun bir halde idiler. Şimdiye kadar bir İnsan olarak beşerî ölçülerin üstünde ve gerçekten inanılması zor bir tahammül göstermişlerdi. Birliklerdeki genç askerler hayatlarında ilk kez bu kadar büyük bir filo ve ağır topçu kitlesiyle karşılaşıyorlardı. Korkunç patlamalarla üzerlerine çöken ve saatlerce devam eden ateş sinirlerini bozmuştu. İşte bu alaylar tekrar taarruz edeceklerdi.
27/28 Nisan gece taarruzu bu durum ve koşullarla başlatıldı. Harekât zor olacaktı. Saat 21:00'den sonra 57 nci Piyade Alayı, 64 ncü Alayla birlikte taarruza kalktı. İlk aşamada başarılı hücumlar yapıldı ve düşmanın bazı siperlerine girildi. Bundan sonra ilerleyiş durakladı. Tekrarlanan hücumlar, Mehmetçiklerin bütün çabasına rağmen bir sonuç vermedi. Düşmanın savunması takviye edilmiş ve iyice güçlenmişti. Yakın mesafede çarpışıyorlardı. Kimin ne yaptığı belirsizdi. Taarruz arazisi balıksırtı şeklinde ve çok dardı. Birlikler eteklere ve derelere dağılmamak İçin üst üste sıkıştırılmışlardı. Bu yüzden gece karanlığında birliklerin birbirine ateş ettikleri de görüldü. Işıldakların yardımı ile çalışan düşman gemilerinin bombardımanları çok şiddetli ve isabetli idi. Her iki alayımızın bulunduğu sırtlarda yüzlerce patlama oluyordu. Bir karış gerisi deniz olan ve adeta suya değercesine mevzilenip can kaygısı ile çırpınan düşmanın, bu kanatta sarf etmiş olduğu cephane sonsuzdu. Türk alaylarının tepesine çöken ve ortalığı yangın yerine çeviren bu mahşeri ateş cehennemi altında, bu taarruzun daha fazla sürdürülmesi doğru değildi. Tümen Komutanı Mustafa Kemal Bey, 28 Nisan sabahı emir vererek taarruzu durdurdu ve birliklere bulundukları hatta savunmaya geçmelerini emretti.
Nisan günü ve gecesi devam eden Türk taarruzlarının elde ettiği asıl ve ilginç sonuç şu idi ki, bu harekâtın meydana getirdiği mevzi hatları, çok küçük ve olumsuz dalgalanmalar hariç, bütün savaş devamınca bir daha değişmeyecekti.
Bundan sonra taraflar toprağa gömülecek, her gün kısa ve kanlı çarpışmalarla mevzi savaşları başlayacaktı. Kuzey kanat operasyonu ve Anafartalar amfibi harekâtı gibi yeni gelişmelere rağmen Arıburnu'ndaki bu mevziler aynı durumda kalacak, düşman sekiz buçuk aylık sıkıntılı bir misafirlikten sonra yine aynı
mevzilerden kaçarak Türk süngülerinden kurtulacaktı. Nisan gününden itibaren Arıburnu bölgesindeki muharebeler yavaşladı.
Taraflar gece gündüz uğraşarak toprağa gömülüyorlardı. Bir süre için hareket muharebelerine ara verilmişti. 28 Nisan günü yer yer küçük mevzii düşman taarruzlarının Türk mevzilerini yoklaması ile geçti. Taze kuvvetler alan düşman komutanlığı, mevzilerinin düzeltilmesi için üç ayrı istikamette sınırlı taarruzlar düzenlendi. Bunlardan birisi, 57 nci Piyade Alayı cephesi olan Düztepe'ye doğru yapıldı. Kahraman 57 nci Piyade Alayı tarafından kolaylıkla püskürtüldü. Düşman, diğer taarruz hareketlerinden de bir sonuç alamadı. 28 Nisan'daki düşman taarruzlarının kırılıp oldukları yerde durdurulmuş olması, 19 ncu Tümenin gelecek günleri de kapsayan bir başarısı sayılabilirdi.
Nisan günü önemli bir olay görülmedi. Taraflar, bulundukları mevzilerde tahkimat ile uğraştılar. İleri hatlardaki birliklere çekidüzen verildi. Bölge ihtiyatları ayrıldı ve ikmal işleri yoluna konuldu. Öğleden sonra 57 nci Piyade Alayı cephesinde bazı düşman hazırlıkları sezildi. Saat 13:45'te bu bölgeden bir düşman taarruzu yapıldı ise de, kolaylıkla geri püskürtüldü. Avusturalya ve Yeni Zelandalıların başlıca çekincelerinden birisi 57 nci Piyade Alay bölgesi olan Düztepe idi. Mevzilerinin içini gören bu hakim noktadan fazlasıyla çekiniyorlardı.
28 Nisandan itibaren Arıburnu bölgesindeki durum ve olaylar birbirine pek benzer bir akışla sürüp gitti. 30 Nisan günü de denizden bombardımanlar devam etti. Mevzilerimiz planlı bir şekilde ateşten geçirilip kontrolde tutulmak isteniyordu. Akşam saatlerinde 57 nci Piyade Alayı bölgesinde düşmanın zayıf bir taarruz girişimi görüldü. Mevzilerimiz önünde durduruldu ve karşı bir süngü hücumu ile geri atıldı.
19 ncu Tümen Komutanı Mustafa Kemal, Arıburnu bölgesinde düşmana karşı yeni bir harekât planı hazırlayarak, kesin sonucun kazanılması için 1 Mayıs günü taarruza karar verdi. Mustafa Kemal, düşman donanmasının öldürücü ateşleri burada da etkili olacağından, asıl taarruzu merkez kesiminden yapmak istiyordu. Emrine giren taze kuvvetleri buraya sürerek taarruz hazırlıklarına girişti. Harekât emirleri verildi ve birinci hattaki alaylar 30 Nisan aksamına kadar hazırlıklarını tamamladı.
Bölgedede, bir tümenin ayrı ayrı sevk ve idare edemeyeceği kadar çok alay ve tabur birikmişti. İlk İş olarak, bunların bulundukları kesimlerdeki topluluklarına göre, kol teşkilâtı kuruldu ve başlarına da bir komutan getirildi. Kol düzeni şöyle
idi;
Arıburnu Kuvvetleri Komutanı: Yarbay Mustafa Kemal
Sağ Kanat Kolu:
Komutanı : Binbaşı Hüseyin Avni Bey (57 nci Alay Komutanı) Birlikleri :
57 nci Piyade Alayı
64 ncü Piyade Alayı (İki Taburlu)
72 nci Piyade Alayının 3 ncü Taburu
77 nci Piyade Alayının 3 ncü Taburu (İki Bölük)
Merkez Kolu :
Komutanı : Yarbay Ali Rıfat Bey ( 14 ncü Alay Komutanı )
Birlikleri : 14 ncü Piyade Alayı
15 nci Piyade Alayı
Sol kanat kolu:
Komutanı : Yarbay Mehmet Şefik Bey ( 27 nci Alay Komutanı )
Birlikleri : 27 nci Piyade Alayı
33 ncü Piyade Alayı
72 nci Piyade Alayı
125 nci Piyade Alayının 2 nci taburu
Bütün hazırlıklar tamamlandıktan sonra, Arıburnu Bölgesi Komutanı Yarbay Mustafa Kemal, başlıca birlik komutanlarını Kemalyeri'ndeki karargâhında topladı ve özetle şu konuşmayı yaparak son direktiflerini verdi:
Bu Yazı 26854 kere okunmuştur.
|
|
| |
|
|
|
| |
|
|
|
Sitede yayınlanan her türlü yazı, haber, resim, şiir, müzik ve videonun izinsiz kullanılması, yayınlanması yasaktır.
|
|
|
|
|
 |
